Fragoun(-velouta)
Potentilla velutina
Rosaceae
Nom en français : Potentille veloutée.
Descripcioun :Aquest fragoun rebalo dins li tepiero roucaiouso e sus li cresten venta de nòsti colo fin qu'aperaqui 1200 m. Se recounèis à si fueio grisasso, cuberto de péu estela sus lou dessouto e quàsi toujour di tres partido. Fai gaire de flour, jauno un pau grando e que toumbon mai lèu que li dóu fragoun-de-printèms, Potentilla verna.
Usanço :A bessai li mémi prouprieta de sarra li car (astringènt) que si cousin.
Port : Erbo
Taio : 3 à 10 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Potentilla
Famiho : Rosaceae
Ordre : Rosales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1 à 1,5 cm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 200 à 1200 m
Aparado : Noun
Mars à jun
Liò : Cresten venta
- Tepiero roucaiouso
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Potentilla velutina Lehm., 1835
Erbo-de-santo-Barbo
Barbarea vulgaris
Brassicaceae
Àutri noum : Gras-cap, Gras-capou, Creissoun-de-jardin, Creissoun-de-terro.
Noms en français : Barbarée commune, Herbe aux charpentiers.
Descripcioun :La mai coumuno de nòstis erbo-de-santo-barbo. Trachis en ribo d'aigo o dins li prado proun umido. Li fueio d'en aut soun pas divisado au contro de li d'en bas. Lou darrié tros di fueio basalo èi quàsi redoun.
Usanço :Li jòuini fueio se manjon en ensalado. Pamens se fau mesfissa, coume pèr lou creissoun, de l'endervo (douvo dóu fege). Pèr èstre segur li fau faire couire.
Port : Grando erbo
Taio : 20 à 80(100) cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico :
Gènre : Barbarea
Famiho : Brassicaceae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Liò : Ribiero
- Prado umido
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Barbarea vulgaris R.Br., 1812